فوق روان کننده بتن

فوق روان کننده بتن:

خصوصیات انواع فوق روان کننده های بتن چیست

فوق روان کننده های بتن
فوق روان کننده های بتن انواع مختلفی دارند که شامل فوق روان کننده کربوکسیلاتی، فوق روان کننده نفتالینی و فوق روان کننده لیگنوسولفاتی است. این فوق روان کننده ها از افزودنی های بتن است که برای بالا بردن کیفیت بتن و کاهش نیاز آن به آب استفاده می شود. این محصول بر پایه ی مواد آلی و شیمیایی است و منافذ مویینه درون بتن را کاهش می دهد و به انسجام هر چه بیشتر آن در عین روان شدگی کمک شایانی می کند. بیشتر افزودنی های بتن شامل مواد آلی هستند و اسیدهای هیدروکسید کربوکسیلیک سیمان پرتلند را مهار می کند. فوق روان کننده های بتن دارای عامل روان کننده هستند و حداقل 15 درصد مصرف آب بتن را کاهش داده و به استحکام و یکنواختی بتن کمک شایانی می کنند. اگر سیمان روان سازی نشود ذرات سیمان به درستی مخلوط نمی شود و اجزای بتن حالتی یک پارچه و یکنواخت نخواهد داشت. در این مقاله سعی داریم شما را با خصوصیات انواع فوق روان کننده های بتن آشنا کنیم.

انواع روان کننده بتن
انواع روان کننده و فوق روان کننده بتن به شرح زیر می باشد:

روان کننده بتن نوع A دارای خاصیت کاهندگی آب بتن
روان کننده بتن نوع D دارای خاصیت کاهندگی آب بتن و دارای خاصیت تاخیر در گیرش بتن
روان کننده بتن نوع E دارای خاصیت زورگیری و کاهش دهندگی آب
نمودار روان کننده های بتن _ کلینیک بتن ایران
نمودار روان کننده های بتن

روان کننده ها و فوق روان کننده های بتن چیست؟
افزودنی ‌های روان ‌کننده که بعضا فوق روان کننده بتن نیز نامیده می‌ شوند، برای بالا بردن اسلامپ بتن تازه و افزایش کارایی به آن اضافه می‌ شوند و آن‌ ها را به بتن روان تبدیل می‌ کنند. این افزودنی ‌ها در واقع همان کاهنده‌ های آب با رنج بالا هستند که در این اینجا به منظور و اهداف دیگری از آن ‌ها استفاده می ‌شود. بتن روان بسیار مایع است و با کارایی بالاتری که دارد می ‌توان از آن بدون نیاز به ویبراسیون یا فشرده سازی و بدون این که ذره ‌ای آب انداختن یا جداشدگی در آن رخ دهد، استفاده کرد. از استفاده‌ های مختلف بتن روان می ‌توان به مقاطع باریک و لوله ‌های زیر آب اشاره کرد. گفتنی است که استفاده از بتن روان، عملیات بتن ‌ریزی را تسهیل کرده و هزینه‌های آن را نیز کاهش می‌دهد.
اضافه کردن روان‌ کننده یا فوق ‌روان ‌کننده به بتنی با اسلامپ 75 میلی‌متر، آن را به بتنی با اسلامپ 230 میلی ‌متری تبدیل می ‌کند. طبق تعریف، به بتنی «بتن روان» گفته می ‌شود که اسلامپی بزرگ ‌تر از 190 میلی ‌متر داشته باشد و همچنان خاصیت ‌های اصلی خود را حفظ کند.
در استانداردها و آیین ‌نامه ‌های بتن، از دو نوع روان ‌کننده نام برده شده است: نوع 1: روان کننده و نوع آن 2: روان ‌کننده و ایجاد کننده‌ ی تاخیر در گیرش. روان ‌کننده‌ ها معمولا تاثیر بیشتری در تولید بتن روان نسبت به کاهش دهنده های آب در بتن معمولی یا با رنج معمولی دارند. تاثیر روان ‌کننده‌ ها در افزایش کارایی و اسلامپ حدود 30 تا 60 دقیقه دوام دارد و پس از آن کارایی و اسلامپ بتن به سرعت کاهش می ‌یابد. بالا بودن دما نیز می‌تواند به سرعت کاهش اسلامپ قوت ببخشد. این افزودنی ‌ها معمولا در محل اجرای پروژه به بتن اضافه می ‌شوند و به شکل ‌های مختلفی موجود هستند. انواع افزودنی های بتن مایع و پودر فوق روان کننده های بتن موجود هستند. زمان گیرش بتن ممکن است بر پایه ویژگی‌ های مختلف این افزودنی از جمله ترکیب شیمیایی، مقدار مورد استفاده و واکنش آن با دیگر مواد مورد استفاده در بتن، به تاخیر بیفتد یا به آن سرعت بخشیده شود. برخی روان ‌کننده ‌ها قادرند تا گیرش نهایی بتن را بین یک تا چهار ساعت به تاخیر بیندازند.
نمودار مقایسه ‌ای کسب مقاومت بتن معمولی و بتن روان. بتن C یک بتن معمولی است و بقیه ‌ی نمودارها، مربوط به بتن‌هایی هستند که در آن ‌ها از انواع فوق روان‌ کننده های بتن یا روان‌ کننده استفاده شده است.
با این که پیش از این اشاره کردیم که بتن ‌های روان اصولا آب انداختگی ندارند، اما آزمایش‌ ها نشان داده که بتن روان با نسبت آب به سیمان مساوی با یک بتن معمولی، دارای آب انداختگی بیشتری است. اما این مقدار در بتن ‌های با اسلامپ بسیار بالا و یا بتن ‌هایی که مقدار آب زیادی دارند، بسیار کمتر است. همچنین جمع شدگی بر اثر خشک شدن این نوع بتن‌ ها نیز نسبت به انواع مشابه بسیار کمتر می‌ باشد.
میزان تاثیر روان کننده ‌ها یا فوق‌ روان ‌کننده ‌ها بر مقاوم سازی سازه های بتنی، به میزان و عیار سیمان و همچنین اسلامپ اولیه‌ ی بتن مورد نظر بستگی دارد. بتن روان نسبت به بتن معمولی دارای هوازایی بیشتری است. بر همین مبنا تحقیقات نشان داده بتن روان در مناطق مرطوب دارای عملکرد ضعیف ‌تری هستند. با این حال عملکرد بتن روان با نسبت آب به سیمان پایین در مناطق سردسیر، مطلوب گزارش شده است.

کاربرد فوق روان کننده های بتن
فوق روان کننده ها کاربرد های زیادی دارند که از آن ها در موارد مختلفی می توان بهره برد و بتن با کیفیت بالاتر و سرعت بیشتری تولید کرد.
یکی از کاربردهای بالایی که فوق روان کننده های بتن دارد ایجاد بتن در هوای سرد است که به دلیل انقباض ممکن است حالت روانی مورد نیاز را نداشته باشد.
از فوق روان کننده های بتن در قالب های بتنی پیش ساخته و بتنی استفاده می شود.
استفاده در بتن ریزی قسمت های با تقویت بالا و نیاز به استحکام زیاد
تولید میکروسیلیسون بتن
بتن ها برای ایجاد کف سخت و محکم
برای افزایش کارایی بتن، بدون نیاز به افزایش میزان آب در مخلوط (بتن با نسبت آب به سیمان کم)